دولت سیزدهم و کارنامه ۱۰۰ روزه

با آغاز به کار دولت آیت‌الله رئیسی پس از رأی اعتماد از مجلس شورای اسلامی در روز سوم شهریورماه، این روز‌ها دولت سیزدهم یک صدمین روز تشکیل خود را پشت سر می‌گذارد. دوره کوتاه ۱۰۰ روزه اگرچه زمان کمی برای ارزیابی کارآمدی یک دولت است، ولی ازآنجایی‌که دولت‌های گذشته معمولاً برای دوران صدروزه شروع به کار خود شعار‌هایی می‌دادند، به همین دلیل کارنامه دولت سیزدهم نیز در روز‌های اخیر در زیر ذره‌بین برخی فعالان سیاسی و رسانه‌ها قرارگرفته است، به‌ویژه آنکه رسانه‌های بیگانه و هم بعضی از رسانه‌های مخالف دولت در داخل در این ایام تلاش دارند تا با بزرگنمایی برخی مشکلات باقی‌مانده از دولت گذشته، دولت آقای رئیسی را ناکارآمد جلوه داده و در امتداد همان جنگ روانی که از ماه‌ها قبل از انتخابات علیه مردم ایران آغاز کرده بودند، مردم را نسبت به انتخابشان مأیوس کنند و حتی با سوءاستفاده از پیامد‌های عملکرد نامناسب دولت گذشته و به بهانه برخی از مشکلات طبیعی نظیر خشک‌سالی و بحران کم‌آبی، دولت و مردم ایران را درگیر بحران‌های اجتماعی نمایند که از آن جمله می‌توان به ماجرای اعتراضات «آبی» در اصفهان و برخی استان‌های دیگر اشاره کرد.
در این ارزیابی اگرچه هدف نادیده انگاشتن خدمات دولت‌مردان گذشته نیست، اما این حقیقت را نمی‌توان نادیده انگاشت که دولت سیزدهم وارث یکی از بدهکارترین دولت‌ها در تاریخ انقلاب اسلامی‌شده است که علاوه بر خالی بودن خزانه و کسری بودجه سال جاری، دولت بیش از ۵۰۰ هزار میلیارد تومان بابت سود واصل اوراق قرضه‌ای که دولت دوازدهم فروخته و خرج امور جاری کرده، به بانک‌ها و مردم بدهکار است که باید تا سه سال آینده بازپرداخت نماید. تورم حدود ۵۰ درصدی، نقدینگی بیش از ۴۰۰۰ هزار میلیارد تومانی و فراتر از همه روند کاهش سرمایه اجتماعی، بخش دیگری از میراث نامناسبی است که از دولت آقای اعتدال برای دولت آقای رئیسی به ارث رسیده است. دولتی که در ماه‌های پایانی کارش حتی حامیانش نیز حاضر به حمایت از آن نبودند. در روز‌های اخیر سایت اصلاح‌طلب نامه نیوز به نقل از علی صوفی یکی از فعالان اصلاح‌طلب می‌نویسد: «عملکرد حسن روحانی اجازه نمی‌دهد از دولت جدید انتقاد کند، چون برای حرف‌های آقای روحانی گوش شنوایی در جامعه وجود ندارد.» وی افزود: «آقای روحانی اصلاً قابل قیاس با هیچ‌کدام از روسای جمهور گذشته نیست. او تمام آینده خودش را با افتضاحی که در دوره دوم ریاست‌جمهوری‌اش به بار آورد، از دست داد و چیزی برای خودش باقی نگذاشت و اساساً آقای روحانی در موقعیتی نیست که بتواند به‌عنوان رئیس‌جمهور سابق حرفی بزند» صوفی افزود: «روحانی حتی نمی‌تواند مثل بنی‌صدر به خارج کشور برود و پناهنده سیاسی شود، چون اصل اول آن است که مردم حرف او را بشنوند یعنی او حرف‌هایش مخاطب داشته باشد. امروز جز آقای واعظی رئیس دفترش هیچ‌کس مخاطب صحبت‌های آقای روحانی نیست؛ بنابراین ازنظر من آقای روحانی تمام‌شده است.»،
اما به‌رغم این مشکلات و جنگ روانی گسترده بیگانگان علیه نظام جمهوری اسلامی و مردم ایران، دولت آقای رئیسی در طول این دوران محدود توانسته است دستاورد‌های ارزشمندی را برای کشور داشته باشد؛ ایجاد آرامش و طمأنینه در فضای سیاسی و کاهش التهابات و چالش‌های درونی نظام در کنار فعال شدن دیپلماسی منطقه‌ای که نتیجه آن در گسترش روابط با کشور‌های همسایه و پذیرش ایران در اجلاس شانگ‌های آشکارشده است و مهم‌تر از آن اقدام ارزشمند دولت در واکسیناسیون فراگیر مردم ایران و کاهش سطح فراگیری بیماری کووید ۱۹ و بازگشت زندگی مردم به مسیر طبیعی، بازگرداندن بخشی از دارایی‌های بلوکه شده مردم ایران در کشور‌های مختلف، متأثر از تحریم‌های ظالمانه کاخ سفید بدون دادن هیچ امتیازی به بیگانگان و آغاز خوب و قدرتمندانه مذاکرات هسته‌ای با گروه ۱+۴ بخش‌هایی از تلاش‌های دولت آقای رئیسی است و این در حالی است که هنوز بسیاری از مدیران میانی دولت تغییر نکرده و فراتر از آن کارشکنی‌هایی که متأسفانه در بخشی از بدنه مدیریتی باقی‌مانده از دولت دوازدهم نسبت به فعالیت‌های دولت سیزدهم صورت می‌گیرد و در کنار این ها، جنگ روانی گسترده دشمنان نظام سلطه است که در روز‌ها و ماه‌های اخیر، کارآمدی دولت سیزدهم را هدف گرفته است.
تلاش برای ترمیم سرمایه اجتماعی نظام از طریق اهتمام میدانی برای حل مشکلات مردم، سفر‌های استانی رئیس‌جمهور و وزرا برای آگاهی از مشکلات و ارتباط مستقیم با مردم، برنامه‌ریزی برای مدیریت اقتصادی کشور و کاهش نرخ تورم، کنترل و نزولی کردن سرعت رشد نقدینگی، پرهیز از شرطی کردن اقتصاد کشور به بیگانگان و گشایش‌های خارجی، تلاش برای اصلاح ساختاری بودجه، مبارزه جدی با فساد و مفسدان لانه گزیده در دستگاه‌های اجرایی کشور با همکاری قوه قضائیه و اصلاح نظام اداری کشور و...، گوشه‌ای از اقدامات دولت سیزدهم در این ایام محدود است که چشم‌انداز روشنی را پیش روی دولت سیزدهم قرار داده و می‌توان امیدوار بود که دولت سیزدهم در ماه‌های آینده بتواند ثبات و آرامش لازم را به عرصه اقتصادی و اجتماعی کشور بازگرداند.